December was onvergetelijk!

Hallo lieve mensen allemaal,

wegens een hele drukke maand vinden we nu pas de tijd een nieuw bericht op onze blog te plaatsen. We zijn jullie heus nog niet vergeten. Integendeel, we denken veel aan onze vrienden en familie. Jullie worden hard gemist. Wel, stellen we het hier nog steeds uiterst goed in het prachtige Whistler Blackcomb. Zou een jaartje Canada misschien toch te kort zijn? Een verslagje van onze december maand...

In december is er ongelooflijk veel sneeuw gevallen. Dit kan je ook volgen op foto's en webcams op de site www.whistlerblackcomb.com Poedersneeuw overal! We hebben serieus genoten. Begin december moesten we nog niet lesgeven waardoor we elke dag vrij konden snowboarden van 's ochtends vroeg tot in de namiddag. Om 3u sluiten de liften hier want om 4u is het al goed donker. Whistler Blackcomb is echt een paradijs. Onze favoriete tracks zijn Seventh Heaven en de Harmony. Kilometers poedersneeuw in ijskoude temperaturen met een zonnetje. Wat wil je nog meer? Op zulke dagen stonden we vroeg op om als eerste te gondala te nemen tot bijna 3000 meter hoogte.

Half december ging het wel even wat minder goed. Op donderdag 13 december, op een zonnige poederdag, ging Benjamin snowboarden met Dwain (ons maatje van Nieuw-Zeeland). Ikzelf (Erika) was ondertussen aan het werken in de shop. Benjamin is die dag gevallen met zijn rug op een hoop ijsblokken. Aangezien Benjamin met moeite kon stappen, verwittigde Dwain de skipatrol. Benjamin werd weggevoerd met de banaan en later met de ambulance naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis werden foto's genomen. We waren allemaal hard verschoten en wachtten vol spanning op de uitslag van de foto's. Resultaat: drie beentjes (transferbeentjes) gebroken tussen de ruggenwervel en de spieren. Enerzijds was dit geen goed nieuws aangezien Benjamin nu zes weken niet kan snowboarden en/of lesgeven. Anderzijds waren we wel opgelucht. Het had namelijk erger kunnen zijn. Normaal gezien is Benjamin na zes weken weer de oude en zal hij weer kunnen boarden. Ondertussen zijn we bijna drie weken verder. We zetten door. In het begin was het heel moeilijk. Benjamin had veel pijn en moest veel rusten. Nu is Benjamin al veel beter. Vandaag start hij zelfs terug met werken, wel even niet als snowboardinstructor. Hij zal enkele uren per dag werken in het tubepark. Dat is een park met grote sneeuwbanen waar de kinderen kunnen glijden met rubberen banden. Benjamin zal deze week ook enkele uren werken in de shop waar ik werk. Hij wordt woensdag getraind. Op die manier komen er toch wat centjes binnen en moet hij niet heel de dag binnen blijven. We zien wel hoe het verder loopt. Alleszins, binnen iets meer dan drie weken kan Benjamin weer snowboarden en zal ook hij kunnen starten met het lesgeven. Want jammergenoeg, gebeurde het ongeluk net voor de eerste werkddag van de snowboardschool.

Ikzelf (Erika) ben half december dus wel beginnen lesgeven. Dit valt heel goed mee. Ik geef groepslessen aan de jongeren tussen 12 en 18 jaar. Jaja, in het Engels. De taal is geen probleem. De kinderen zijn de max. De eerste weken gaf ik les aan de scholen. Elke middelbare school uit Britisch Columbia komt namelijk zes dagen per schooljaar met de klas snowboarden of skiën. De eerste week van de kerstvakantie, de scholen zijn dan gesloten, gaf ik les aan de kinderen die op vakantie zijn. Ik nam deel aan het adventure camp programma: vijf dagen dezelfde groep kinderen. Deze week kreeg ik gevorderden. Het was echt super. 's Morgens enkele pisten doen, lunchen met mijn groep in één van de restaurants op de berg, een hot chocolate pauze en in de namiddag in het funpark. Want ja, die jongeren willen het liefst van al leren springen, boxen, rails en tafels doen. Ik heb dus deze week ook mijn eigen freestyle niveau wat naar boven kunnen trekken. Maandag geef ik terug adventure camp voor vijf dagen. Het is vermoeiend, koud maar heel tof. Het belangrijkste voor de skischool is dat de kinderen een toffe week hebben en dat we ze elke dag weer veilig afzetten bij de ouders. Alleszins, ik vind het wel belangrijk dat de job serieus wordt genomen want voor één dag privéles bij een instructor betaalt men hier 600 dollar per dag (450 euro). Een groepsles is gelukkig iets goedkoper maar blijft toch duur. Het is echt een toffe job.

Gelukkig blijft er naast het lesgeven ook nog wat tijd over om zelf te boarden: een ochtendsessie op de werkdagen of een ganse dag op de vrije dagen. Vorige week kocht ik een freshtrack ticket. Dwz: om 7u15 's ochtends de gondala nemen, een uitgebreid ontbijt nemen in één van de bergrestaurants en als eerste op de piste. Je kan dus snowboarden vooralleer dat het grote publiek komt en net na dat de skipatrols al de pistes hebben gecontroleerd. Het was een super ervaring. Zodra Benjamin weer op zijn board staat doen we dit zeker nog eens over. Een goede voorbereiding op onze helicopter drop. Dit plannen we voor februari/maart.

En verder hebben we ondertussen ook kerst uitgebreid gevierd. Ons appartement en balkon hangen vol met kerstlichtjes. We hebben zelf een echte kerstboom, gevonden in onze tuin = ons bos. Half december gingen we naar een groot kerstontbijt voor het goede doel. Enkele weken geleden gingen we naar het kerstdiner van de skischool met alles er op en er aan. Het was gezellig en heel lekker. Op kerstavond deden Benjamin en ik een kaasfondue (en bomen in de tomatensaus voor Benjamin) en openden onze cadeautjes. Op kerstdag zelf hadden we een heel gezellige maaltijd met onze vrienden hier. Aperitief, voorgerecht, gevulde kalkoen als hoofdgerecht en een lekker dessert. Benjamin kookte een hele middag, samen met Kristina en Nathan (onze Australische lieve vrienden). Het kerstdiner was zeker geslaagd. Binnen enkele dagen is het Nieuw Jaar. Hoe we dit zullen vieren, dat weten we nog niet.

We hebben ook nieuwe dieren in onze tuin. De beren zijn gaan slapen. De wolven zijn af en toe wakker. Maar de bobkatten zijn tot leven gekomen. Een "bobcat" is een hele grote kat. Het lijkt op een tijger en ziet er heel gevaarlijk uit. Je kan ze vooral zien na zonsondergang. Persoonlijk ben ik heel bang van katten, maar die bobkatten, of "tijgers" zijn echt verschrikkelijk. Benjamin kreeg de kans foto's te trekken. Men raadt ons aan deze beesten ruimte te geven te ontsnappen en niet lastig te vallen. Op die manier komt er geen confrontatie tussen mens en dier. Ik hoop dat ik er geen tegenkom want het is echt eng. Gelukkig is Benjamin nog steeds van de partij als beschermer. Want de bobcat is niet zomaar een kat!

En verder is het hier nog steeds heel gezellig. Het is kerstvakantie dus het is wel heel druk in het dorp en op de berg. Oh ja, Eddy Murphy is ook in town. En verder ook vele bontjassen en limousines.

Dit bericht wordt dezer dagen aangevuld met meerdere foto's. Hopelijk horen we snel hoe het met jullie gaat. Aan iedereen een hele toffe kerstvakantie gewenst en natuurlijk een zalig gelukkig nieuw jaar 2008. Wij vieren de overgang pas 9u uur later, we denken aan jullie. En daarna, ook goeie examens natuurlijk voor de studenten onder ons.

Dikke zoenen, Benjamin en Erika
xxxx

Begin december in onze straat:

Begin december, in het dorp:

Half december, de bobcat op afstand: De bobcat iets dichter:

13 december, Benjamin en zijn gebroken beentjes:

Benjamin voor ons appartement. Klaar voor de eerste revalidatiewandeling naar het dorp in de vers gevallen sneeuw:

Benjamin overleeft enkele hindernissen:

Het golfveld waar we elke dag door moeten tussen ons appartement en het dorp:

De gondola in de verte:

Opgepast!

Whistler Base Gondola in Whistler Village:

De kerstdrukte in Whistler Village:

Nathan, Kristina en Benjamin maken de kerstmaaltijd:

Benjamin en zijn maatjes Dwain en Kurt op de balkon:

Kerstdag:

Onze overheerlijke maaltijd op kerstdag:

Onze huisgenoten Liz en Olie van UK:

Erika's vriendinnen Kristina en Bernie:

Benjamin en zijn zelfbereid voorgerecht:

Onze kalkoen:

Nathan, Benjamin, Kristie en ons huisgenoot Liz aan tafel:

Bernie en Dwain:

Kristina, Kristie en Benjamin op kerstdag, aperitief:

Dwain, Benjamin en Kristie, voorgerecht:

Onze kerstboom en kerstpantoffels:

Erika opent haar pakjes op kerstavond:

Benjamin opende zijn pakjes:

Erika en Ion (onze Schots maatje) in de poeder op Seventh Heaven:

Kristina en Erika tijdens een poederdag: